DZIAŁANIA Z WŁOSAMI

Kristeva jednak miała rację przyznając włosom prymat w abiektualnej hierarchii. Rozpakowałam dziś worek, który dostałam z zakładu fryzjerskiego. Wielka zbitka najróżniejszych odcieni, grubości, długości. Nie wiadomo od ilu pochodzi osób i jakich. Dziwne wrażenie, niby jeszcze część ludzka (ze swoistym zapachem całości) niby już przedmiot. Dotykanie tej dziwnej kumulacji daje specyficzne doznania. O ile głaskanie włosów na głowie można chyba uznać za przyjemne (a przynajmniej ludzie w większości to lubią), o tyle dotyk włosów ,,bez głowy,, jest czymś innym. Rozdzielając zbitki włókien, trudno nie przyłapać się na myśleniu, do kogo mogły należeć, jakby trzymało się w palcach cząsteczkę czyjejś śmierci. Przy całej swej niesforności, skłonności do przyczepiania się wszędzie, uciekania w powietrze, okazują się całkiem wdzięcznym materiałem plastycznym. Posłusznie przylegają do namoczonej klejem powierzchni, dając swoiście dekoracyjny efekt biologicznej przędzy. Sam obiekt, do tworzenia którego powstają staje się czymś wtórnym wobec eksperymentów na własnych doznaniach.