Ostatnio miałam okazję dotykać żywego węża. To było niesamowite doznanie. Jego skóra jest cudownie delikatna. Zachwyciło mnie też dostojeństwo jego ruchów. Zapragnęłam mieć własnego węża (zawłaszczyć tą cudowność). Niestety, na ten moment to nierealne. Mam pewne namiastki, wylinki, puste skóry, ale nie są one w stanie zastąpić żywych zwierząt. Są tylko atrapą, złudzeniem. Ponieważ skórki są uszkodzone podczas zrzucania, staram się je naprawić, niejako przywrócić dawne kształty. To nie jest jednak możliwe. Moje działanie to rozpaczliwa utopia. Zszywając, zmieniam, zniekształcam, tworze puste hybrydy, atrapy marzeń.
Recently, I had occasion to touch a living snake. It was amazing feeling. The skin of snake is unbelievable delicate. Fascinating was for me also the dignity of snake movement. I started to dream about having a snake. Unfortunately, it is impossible for me in this time. Instead I got instars, empty skins but it is only dummy incomparable with living animals. Skins are destroyed during throwing. I try to mend them and recover past shapes but it is impossible. My activity is like a searching of illusions. When I sew, I change definitely natural shapes, creating dead hybrids, dummies of my dreams.
