te, które stykają się z moją najczęściej, dosłownie i w przenośni
każda z nich jest inna, tak, jak nie powtarzalne są wszelkie inne poszczególne części ciała
choć w ogólności, ,,złożeni do kupy,, wszyscy jesteśmy tym samym, człowiekiem
wyszywam te ,,szkice z natury,, na siebie, oddając tym samym dość znaczący w życiu gest, pocieszenia, zapewnienia o byciu
i wyszywam je tworząc ,,dekorację,, i implant rzeczywistości zarazem
moja dłoń jest naznaczona bielą, zanika w tle materiału, bo w gruncie rzeczy, nie o mnie tu chodzi
każda kolejna wyszyta jest kolorem wybranym przed właściciela dłoni lub przez niego wyraźnie preferowanym
tworzy się swoisty wykres, który z czasem przestaje być czytelny
linie się przeplatają, nakładają na siebie
walczą o uwagę i pierwszeństwo
aplikacja staje się gruba, mięsista, solidna, przestrzenna
choć ,,ja,, w niej zanika
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz