how much pain can bear beauty / ile bólu zniesie piękno 3 (lifting)

Mimo iż konsekwentnie mięso i pochodne budzą we mnie niechęć, jako pokarm. Nieustannie jednocześnie fascynuje mnie  w roli tworzywa, medium. Praca z ,,martwym,, daje specyficzne odczucie demiurgicznej porażki. Niby tworzy się coś nowego, buduje z materii organicznej a jednak powstaje jedynie ersatz, symulacja życia poprzez śmierć.

Jest w tym pewien rodzaj magii, iluzji chwilowego ,,posiadania,, żywego. Pojawia się nie opisany rodzaj energii, doza agresji podparta bezwolnością ,,relikwii,,.

Krążę wokół tej materii właściwie bez przerwy. Mam i nie mam na to wytłumaczenia.

Tym razem ,,wizualny ból,, dotyczy 2 rodzajów żywej materii: drewno + skóra.

Okrągły kawałek drewna stanowi swoisty zarys absolutu - kuli ziemskiej. Rozpięłam na nim ,, kontynenty,, skóry, mocując je silnie gwoźdźmi.

Jak zwykle, paradoksalnie, przerażające działania dały bardzo estetyczny efekt. W sumie przecież śmierć jest piękna.

Obraz zmienia się w czasie, gdyż skóra, potraktowana saletrą schnie, zmienia kolor, zespala się z drewnem.

Dodaję zdjęcia etapu rozwoju pracy spokrewnionej z powyższą.