Weźmy koło - figurę idealną. Niby wywodzi się z natury, jej obserwacji ale w swej pełni kulistości w naturze nie występuje. To człowiek je ,,usztywnił,, wycyzelował.
Dlatego w geometryczny rysunek koła wpisuję koła umowne, prawie koła, cięte ,,na oko,, (oko i tak dopowiada sobie nie dociągnięcia, przyzwyczajone do określonego kształtu).
Dodatkowo, każde z PRAWIEKÓŁ naznaczone jest materią organiczną o swoistej żywotności. Pierwotna zatem uroda, kojarząca się z biżuterią, dekoracją przemija, odidealizowuje się.
Ot taka prosta zabawa z kołem (umieszczonym na formacie prawie kwadratu).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz