It is simultaneously monument of matrix and enemy for it.
For another bodies my own object is totally foreign.
There is something mystic in relation with foreign abject, like a excused objectification.
It isn't willed, rather accidentally found.
Contact with this item is like a playing on the boundary, game with taboo.
You can catch, in your hand, life and death in the same time.
Abject is vindictive and in retaliation for a rejection, steals immortality.
Hair and nails exist, when all body is already dead.
Therefore, abject is fantastic commemorative material, even better then photo.
I make monuments for a pocket, souvenirs, caskets.
Beard - giver the same as the plasma (monument I)
Abiekt - coś co było ciałem ale już nie jest. Staje się zatem naturalnym pomnikiem matrycy, od której się odłączyło, choć jednocześnie odrzuconym przez nią pariasem. Dla innych ciał jest tym bardziej obcy.
Jest coś mistycznego w kontakcie z abiektem pochodzącym od innej matrycy. Jakby usprawiedliwione uprzedmiotowienie. Usprawiedliwione, bo skoro to i tak część już nie chciana, więc niejako znaleziona, nie ukradziona. Posiadanie go w rękach, jest niczym zabawa na granicy, żonglowanie tabu. To trzymanie życia i śmierci równocześnie, w garści.
Abiekt jest mściwy, w odwecie za odrzucenie przez ciało, kradnie mu nieśmiertelność. Włosy, paznokcie trwają podczas gdy reszta ciała ulega rozkładowi, deformalizacji. Dlatego abiekt to doskonały materiał komemoratywny, bardziej chyba autentyczny niż fotografia.
Preparuję kieszonkowe monumenty, jestem rzeźbiarzem pomnikowym:) Bez patosu, dekoracji, przeskalowania, precjoza, szkatułki, pamiątki.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz